Iako se često misli da je pojačano znojenje samo estetski neprijatan problem, iza hiperhidroze tj.prekomernog znojenja mogu da se kriju i ozbiljna oboljenja. Hiperhidroza je zapravo lučenje znoja u količinama većim od potrebne da se organizam rashladi. Najčešće je prisutno na najopterećenijim delovima tela, kao što su dlanovi ili stopala, kao i na preponama ili ispod pazuha.
Pored toga što ometa obavljanje svakodnevnih aktivnosti, pojačano lučenje znoja može da izazove društvenu anksioznost i neprijatnosti. Iako postoje velike varijacije u znojenju pojedinaca, većina ljudi se znoji prilikom fizičke aktivnosti, stresa, napetosti ili boravka u pregrejanom prostoru. Pojačano znojenje kod hiperhidroze daleko prevazilazi prirodno znojenje. Simptomi hiperhidroze su često i primetno znojenje, koje se probija preko garderobe, obilno i uznemiravajuće znojenje na stopalima, ispod pazuha, na glavi i licu, kao i kapi znoja na šakama i stopalima.
Uzrok hiperhidroze je u regulaciji telesne temperature, posebno znojnim žlezdama, kojih ima dve vrste, ekrilne i apokrine. Ekrilne žlezde se nalaze na gotovo celom telu, a otvaraju se direktno na površini kože. Apokrine znojne žlezde se nalaze na koži gde postoji gust koren dlake, npr. ispod pazuha i na preponama. Kada temperatura tela raste, nervni sistem stimuliše ove žlezde da proizvode i luče znoj na površinu kože, koji ima zadatak da hladi telo dok isparava. Po tipu, hiperhidroze se dele na lokalne hiperhidroze, koje su najčešće na dlanovima, tabanima ili pazuhu sa nepoznatim uzrokom, većinom genetski uslovljene. Ova ,,oboljenja’’ se najčešće pojavljuju pre 20. godine života i najizraženije su u stresnim situacijama.
Drugi tip su generalizovane hiperhidroze, koje zahvataju velike površine tela. Ukoliko se pojave iznenada, vezuju se za uzimanje nekog leka ili neko drugo oboljenje ili stanje, kao što su menopauza, nizak šećer u krvi, problemi sa štitnom žlezdom, leukemija, srčani problemi… Pojačano znojenje može da dovede i do određenih komplikacija, kao što su pojave gljivičnih i bakterijskih infekcija, neugodni osipi uzrokovani zapušenjem pora na koži u blizini znojnih žlezda koji su najčešće kod dece, kao i neprijatnosti u društvu drugih ljudi.
Za lečenje obilnog znojenja primenjuju se brojni tretmani, ali u velikom broju slučajeva, ozbiljnije lečenje nije potrebno. Za blaže forme koriste se antiperspiranti, a najbolje ih je naneti uveče. Kod generalizovanog znojenja primenjuju se isključivo antiholinergički lekovi. Jedan od efikasnih tretmana u lečenju ovog problema je lečenje uređajima sa jednosmernom električnom strujom, usmerenom na problematične regije, zatim botoks, koji blokira nerve koji aktiviraju znojne žlezde. Samo u retkim slučajevima radi se operacija. Ovaj zahvat se izvodi tako što se presecaju nervi koji nose impuls simpatikusa do znojnih žlezda.